De signalen die op dyspraxie wijzen, kan je opdelen in twee niveaus:
1. Grove motoriek
Voor kinderen met dyspraxie is coördinatie niet vanzelfsprekend. Zo zal je merken dat bijvoorbeeld fietsen niet automatisch verloopt. Verder vraagt het veel aandacht en oefening om instructies juist op te volgen. Dit zorgt ervoor dat het in de sportles dikwijls lijkt alsof de kinderen niet willen luisteren. Daarnaast merk je dat het voor kinderen met dyspraxie meer tijd vraagt om een combinatie van verschillende zaken aan te leren. Zo is het voor hun bijvoorbeeld moeilijk om ritme en beweging te leren in dans. Bovendien zijn hun reacties vaak trager.
Daarnaast lukken taken die om opeenvolgende gecoördineerde handelingen vragen bij kinderen met dyspraxie niet vanzelf. Zo merk je dat ze problemen kunnen hebben een krant op te plooien of te dweilen.
2. Fijne motoriek
Bij kinderen met dyspraxie verloopt de samenwerking tussen ogen en handen niet vanzelf. Dit resulteert in een slordig en onregelmatig handschrift. Verder merk je dat inkleuren, knippen en plakken, veters strikken en kleine knopen bij deze kinderen veel tijd vragen en onhandig gebeurt. Ze hebben ook geen gevoel voor bladspiegel en bladindeling. Zo houden ze geen rekening met de kantlijn, beginnen ze niet bovenaan met schrijven en maken ze geen visuele indelingen. Ook fijne instrumenten zoals een schaar, passer of muis kunnen een probleem geven.
Dit alles zorgt ervoor dat dingen er slordig gaan uitzien: vlekken, vegen en kreuken zijn geen uitzondering.
Meer weten over hoe dyspraxie wordt gediagnosticeerd? Bekijk dan zeker onze pagina over diagnostiek!
Bekijk hier de mogelijke sterktes en zwaktes van kinderen met dyspraxie!
Weet je niet hoe je je kind met dyspraxie kan ondersteunen? Bekijk dan onze Do’s & Don’ts pagina!
Reacties